Lokarto

Lokarto aŭ Ejo-specifa arto estas arto kreita por ekzisti en certa preciza loko. Tipe, la artisto enkalkulas la lokon planante kaj kreante la artaĵon. La fakta esprimo estis reklamita kaj rafinita fare de kalifornia artisto Robert Irwin, sed ĝi estis fakte unue uzita en la mezo de la 1970-aj jaroj fare de junaj skulptistoj, kiel ekzemple Patricia Johanson, Dennis Oppenheim, kaj Athena Tacha, kiuj komencis plenumi publikajn komisionojn por grandaj urbaj ejoj (vidu Peter Frank, "Site Sculpture", Art News, Oktobro 1975). Ejospecifa media arto unue estis priskribita kiel movado fare de arkitektura kritikisto Catherine Howett ("Novaj Indikoj en Environmental Art", Pejzaĝo-arkitekturo, januaro 1977) kaj artkritikisto Lucy Lippard ("Arto Ekstere, En kaj El la Public Domain-", Studio International, marto-aprilo 1977).

Artistoj kiuj produktis verkojn de Lokarto estas inter aliaj Michele Oka Doner, Jacob Epstein, Henry Moore, David Smith, Isaac Witkin, Anthony Caro, Diego Rivera, José Clemente Orozco, David Alfaro Siqueiros, Richard Haas, Alexander Calder, Isamu Noguchi, Louise Nevelson, Leonard Baskin, George Segal, Tom Otterness, Roy Lichtenstein, Olafur Eliasson, PINK de Thierry, Sol LeWitt, Dennis Oppenheim, Max Neuhaus, Robert Smithson, Andy Goldsworthy, Christo, kaj multaj aliaj,^[1]

1. ↑ Fisher, Fiona; Lara-Betancourt, Patricia (2011), Performance, Fashion and the Modern Interior: From the Victorians to Today, Berg Publishers, pp. 213-214, (ISBN 978-1-84788-781-8), http://books.google.co.uk/books?id=JFUETIhWOW0C&pg=PA213&dq=Luna+Nera+art&hl=en&sa=X&ei=0OgfVOn2H6m07QbSoYDACw&redir_esc=y#v=onepage&q=Luna%20Nera%20art&f=false